Door het land van Leeghwater
Bij Avenhorn waar de Schermerpolder eindigt en waar Oudendijk en het Markermeer onder fietsbereik zijn.
In coronatijd fiets ik heel veel, deels om mijn eigen ruimte te creëren en afstand te houden ten opzichte van een ander. Rondom Heerhugowaard kun je binnen enkele kilometers in totaal verschillende landschappen terecht komen. In het westen de kust, in het zuiden het Hollands Laagland met daarbinnen een enorma variatie aan polders, water en bossen. Koers ik in oostelijke richting dan kom je in De Schermer terecht, en al heel snel in de Eilandspolder met historische dorpjes als Groot-Schermer, Driehuis, Schermerhorn Graft-De Rijp, West- Grafdijk en broertje Oost-Graftdijk. De tijd heeft hier stil gestaan en je krijgt het gevoel in de 17e eeuw rond te fietsen. Legio fotomomenten en die deel ik graag met jullie!
Wauw
Wauw. Deze reactie had ik vaak als ik voor de regionale krant waar ik als beeldredacteur werkte weer een getroffen werd door een foto. De paradox in de foto, de tegenstelling, de verbluffende scherpte, het leed op de gezichten, de emotie van vreugde of verdriet, klein tegenover groot, sterk tegen zwak. Allemaal facetten van de eindeloze stroom foto’s waarmee de redacties van vele media worden overspoeld. Nu wil ik mijn verwondering delen met jullie, maar dan over de foto’s die ik in mijn directe omgeving maak op de talloze fietstochten door Noord-Holland.